Holdings, trustfunds en etf's
Een beurgenoteerde holding is een vennootschap dat belangen aanhoudt (aandelen heeft) in meerdere bedrijven (behalve monoholdings zoals Solvac, Tubize, KBC Ancora, ...). Deze holdings worden professioneel geleid en hun portfolio zeer goed opgevolgd door experts. Holdings hebben omwille van het grote kapitaal dat ze investeren in hun posities vaak zeggenschap of zetelen zelfs in de raad van bestuur van een bedrijf. Hierdoor zitten ze op de eerste rij, en kunnen ze bijsturen indien nodig.
Door één aandeel te kopen van een beursgenoteerde holding, profiteer je mee van de ruime expertise en het netwerk van de holding en spreid je je investering over meerdere bedrijven (behalve bij de monoholdings).
Familiale holdings hebben nog een streepje voor omdat daar het familiekapitaal op het spel staat. Omdat het hun eigen geld is, zullen ze er alles aan doen om dit te doen groeien (remember: rijken worden steeds rijker?)
Verder zijn er aan holdings geen extra kosten verbonden zoals dit bij fondsen het geval is. Dit is raar gezien holdings het historisch gezien beter doen dan de meeste (betalende) fondsen.
Beursgenoteerde trust funds lijken zeer sterk op holdings maar met twee belangrijke verschillen.
- Trust funds moeten minstens 85 % van hun winsten uitkeren als dividend (het betreft enkel de cash die ze van hun participaties ontvangen, niet de meerwaarde.
- De meeste trust funds besteden beslissingen over hun strategie uit, alle Belgische holdings doen dit zelf (behalve Quest for Growth)
Trust funds werden jarenlang gebruikt door schatrijke Engelse families en organisaties om hun kapitaal te doen groeien.
Zowel holdings als trustfunds zijn 'closed en funds': gesloten belegginsfondsen met een vast aantal verhandelbare aandelen. Wie in een trustfund of holding instapt, koopt het aandeel van iemand anders op de beurs die uitstapt. Dit in tegenstelling tot fondsen waarbij nieuwe deelbewijzen gecreëerd worden. Om die reden moeten ze minder rekening houden met de in- en uitstroom van geld, dit in tegenstelling tot fondsen. Hierdoor is het voor holdings en funds mogelijk om met een langere termijn visie te beleggen.
ETF of Exchange Traded Fund (tracker in de volksmond) is een fonds dat op een beurs verhandeld wordt. Het grote verschil zit hem vaak in de kosten: Zo betaal je voor een beheersd fonds bij de bank vaak een veelvoud aan beheerskosten ten opzichte van een ETF. Vaak is zo een ETF een kopie van een onderliggende waarde zoals een index, grondstoffen, ... Op die manier 'volgt' het de onderliggende waarde; vandaar tracker. Zo is zijn er Index ETF's die een index zoals de S&P 500, de Bel20, Eurostox50 volgen, maar ook commodity ETF's die ontworpen zijn om de prestaties van bepaalde grondstoffen te volgen, Industry ETF's die een specifieke industrie volgen tot zelf Inverse ETF's die inspelen op een dalende markt. De opties zijn legio.
Doordat een ETF passief is, het volgt bijvoorbeeld gewoon de Bel20, zijn de kosten veel lager dan een fonds beheerd door een bank en door te beleggen in een ETF bouw je een beter gespreide portefeuille op. Zo kan je bijvoorbeeld twijfelen tussen AB Inbev, Colruyt en Umicore en zou je als alternatief een korfje Bel20 aandelen kunnen kopen door Lyxor BEL 20 TR DR UCITS ETF te kopen.
Let wel op: kijk altijd even naar het portfolio van de ETF. Op die manier kan je snel de samenstelling achterhalen en beoordelen of er wel degelijk een goede spreiding is. Je hebt namelijk ook ETF's waar één bedrijf te veel door weegt, of waar er enkel in een grondstof wordt belegd... Hou ook rekening met de lopende kosten van de ETF.
